Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καλλίας Β´

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Καλλίας (αποσαφήνιση).
Καλλίας Β´
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση520 π.Χ. (περίπου)
Αθήνα
Θάνατος446 π.Χ. (περίπου)
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Αθήνα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
στρατιωτικός
αθλητής
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλπινίκη
ΤέκναΙππόνικος Γ´[1]
ΓονείςΙππόνικος Β´[1]
ΟικογένειαΟίκος Καλλία-Ιππόνικου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρέσβης
ΒραβεύσειςΝεμεονίκης
Πυθιονίκης
Ισθμιονίκης
Ολυμπιονίκης στο αγώνισμα του τεθρίππου (500 π.Χ.)[2]
Ολυμπιονίκης στο αγώνισμα του τεθρίππου (496 π.Χ.)
Ολυμπιονίκης στο αγώνισμα του τεθρίππου (492 π.Χ.)[2]
δεδομένα

Ο Καλλίας Β´ ή Καλλίας του Ιππόνικου ή Κάλλιος[3] (5ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας πολιτικός, διπλωμάτης και στρατιωτικός, και καταγόταν από μια ιδιαίτερα επιφανή οικογένεια της αρχαίας Αθήνας. Είναι κυρίως γνωστός για τις σημαντικές διπλωματικές συμφωνίες που σύναψε με την Περσική αυτοκρατορία, καθώς και με τις διάφορες ελληνικές πόλεις-κράτη οι οποίες βρίσκονταν σε αντιπαλότητα με την Αθήνα, υπήρξε όμως και ένας από τους επώνυμους άρχοντες των Αθηνών, καθώς και 3 φορές ολυμπιονίκης στο τέθριππο.

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καλλίας ήταν γόνος εύπορης και διάσημης Αθηναϊκής οικογένειας, και ο ίδιος ήταν ένας από τους πλουσιότερους πολίτες της Αθήνας μέσω των κερδών που του απέφερε το δουλεμπόριο και η προμήθεια σκλάβων προς τα λατομεία αργύρου του Λαυρίου.[4]

Η σύζυγος του Ελπινίκη ήταν η κόρη του διάσημου Αθηναίου στρατηγού Μιλτιάδη, και αδερφός της ήταν ο επίσης διακεκριμένος πολιτικός Κίμωνας. Η οικογένεια του Καλλία επίσης κατείχε τον τιμητικό τίτλο των δαδούχων στα Ελευσίνια μυστήρια.[5] Ο παππούς του Καλλίας Α´ και ο εγγονός του Καλλίας Γ´, ήταν επίσης επιφανείς πολίτες της αρχαίας Αθήνας, αν και ο τελευταίος μνημονεύεται αρνητικά μια και φέρεται να κατασπατάλησε την οικογενειακή περιουσία των προγόνων του.[6] Ένας από τους εξαδέρφους του ήταν ο πολιτικός Αριστείδης, από την πλευρά του πατέρα του.[7]

Κατά τους Ελληνοπερσικούς πολέμους πολέμησε στη μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ., όπου και συμμετείχε και ο γιος του, Ιππόνικος Β´, ως στρατιωτικός διοικητής.

Φαίνιππος
 
 
 
 
Καλλίας Α´
 
 
 
 
Ιππόνικος
 
 
 
 
 
Μιλτιάδης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Καλλίας Β´
 
 
 
 
 
Ελπινίκη
 
Κίμωνας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ιππόνικος Β´
 
 
 
 

Πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Αθήνα υπήρξε υποστηρικτής του Περικλή, και ο ίδιος ανέλαβε τον ρόλο του διπλωμάτη και πρεσβευτή της πόλεως των Αθηνών και της Δηλιακής συμμαχίας.[4] Κατά το 461 π.Χ. ταξίδεψε ως πρεσβευτής στην Περσική αυτοκρατορία για διαπραγματεύσεις με τον Αρταξέρξη Α´.[4] Σύντομα μετά τον θάνατο του Κίμωνα κατά το 450 π.Χ.,[4][8] ξαναπήγε στα Σούσα για να συνάψει ειρηνευτική συμφωνία με τον Αρταξέρξη Α´, η οποία έγινε έπειτα γνωστή ώς η Ειρήνη του Καλλία. Η συμφωνία αυτή τερμάτισε τους Ελληνοπερσικούς πολέμους και απάλλαξε τις ελληνικές πόλεις-κράτη της Ιωνίας από τις Περσικές επιδρομές.[4][9][10]

Είναι πιθανό πως ο Καλλίας ήταν επίσης υπεύθυνος και για τις ειρηνευτικές συμφωνίες με το Ρήγιο και τους Λεοντίνους, ελληνικές αποικίες στην Καλαβρία και Σικελία αντίστοιχα, καθώς και πως συμμετείχε ενεργά και στην ειρηνευτική συμφωνία με την Σπάρτη γνωστή ως Τριακονταετείς Σπονδές.[11][12]

Αθλητισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε ολυμπιονίκης 3 φορές στο άθλημα του τέθριππου (αρματοδρομίες) στους 70ους (500 π.Χ.), 71ους (496 π.Χ.), και 72ους (492 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας, καθώς και υπήρξε νικητής στο ίδιο αγώνισμα και στους Ίσθμιους, Νέμεους και Πύθιους αγώνες.[13]

Ύστερη ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι άγνωστο το πως εξελίχτηκαν τα τελευταία χρόνια της ζωής του Καλλία, με τα στοιχεία που διασώζονται να είναι εξαιρετικά ελάχιστα. Υπάρχουν κάποιες αναφορές πως οι Αθηναίοι τίμησαν τον Καλλία με την ανέγερση ενός βωμού προς τιμήν του.[8] Αναφέρεται επίσης πως ο Καλλίας κατηγορήθηκε για δωροληψία κατά το αττικό δίκαιο για την αποδοχή δώρων από τον Αρταξέρξη και τιμωρήθηκε με πρόστιμο 50 ταλάντων.[14]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Callias» (Ρωσικά)
  2. ↑ 2,0 2,1 www.sportolimpico.it/dmdocuments/GO-ANTICHI-2.pdf. Ανακτήθηκε στις 5  Μαΐου 2016.
  3. ↑ «Αρχαϊκός Ελληνισμός». Ιστορία του Ελληνικού Έθνους: ISBN 960-213-095-4. Τόμος Β΄. Εκδοτική Αθηνών. 1971, σσ. 502–507. ISBN 960-213-097-0. OCLC 636806977
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 (Αγγλικά) David Sacks· Oswyn Murray (2009). Lisa R. Brody, επιμ. Encyclopedia of the Ancient Greek World. Facts on File library of world history. New York: Infobase Publishing. σελ. 177. ISBN 9781438110202. 
  5. ↑ (Αγγλικά) «Callias and Hipponicus - Encyclopedia». www.theodora.com. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  6. ↑ (Αγγλικά) Ian Christopher Storey. Eupolis: Poet of Old Comedy. Oxford: Oxford University Press. σελ. 180. ISBN 9780199259922. 
  7. ↑ (Αγγλικά) Hornblower, Simon. «Callias (1), Oxford Classical Dictionary». Google Books. 
  8. ↑ 8,0 8,1 (Αγγλικά) Matthew Dillon· Lynda Garland. Ancient Greece: Social and Historical Documents from Archaic Times to the Death of Alexander the Great. Routledge Sourcebooks for the Ancient World. Abingdon: Taylor & Francis. σελ. 402. ISBN 9780415473293. 
  9. ↑ «Ηρόδοτος, Ιστορίαι, 7.151». 
  10. ↑ «Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη, 12.4.5». 
  11. ↑ (Αγγλικά) Benjamin D. Meritt· H. T. Wade-Gery· Malcolm F. McGregor (1968). The Athenian Tribute Lists. III. Princeton, New Jersey: American School of Classical Studies at Athens. σελ. 277. ISBN 9780876619131. 
  12. ↑ (Αγγλικά) Buckler, John (2008). Central Greece and the Politics of Power in the Fourth Century B.C. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 141–143, 146, 148–149. ISBN 978-0-511-45521-6. 
  13. ↑ (Αγγλικά) «Sports in the Ancient World, from A to Z, Mark Golden, Routledge, 2004, σελ. 31».  - Google books
  14. ↑ Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, τόμ. 6ος. σελ. 276. 


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Καλλίας_Β´&oldid=10626256"